Μυστικά ήρθες

βροχή και διέρρηξες

κλειστά παντζούρια

~

Μπλε ορχιδέα

μάτια κοράλλια σμιχτά

ήλιος γίνεσαι

~

Η φύση μουντή

ακάνθινο στεφάνι

φως της άνοιξης

~~~

Τέσσερα χρόνια μετά το πρώτο ποιη­τικό της φτε­ρού­γισμα, η Ανα­στασία Κλώνη μυεί­ται αισθα­ντικά στον κό­σμο των χαϊκού· η μικρή τους φόρμα ανα­δει­κνύει ξεχω­ρι­στά τη δύ­ναμη των λέ­ξεων, των οποίων η γοη­τεία μα­γεύει την ψυχή της, τις κάνει στο­λί­δια ακριβά και ντύ­νει μ’ αυτές τις σκέ­ψεις της. Τα Ανο­μο­λό­γητα της Άνοι­ξης υπο­κλί­νο­νται στο κάλ­λος της φύσης, υπο­βάλ­λουν νοή­ματα και συναι­σθή­ματα, κατα­θέτουν φιλο­σο­φι­κούς στο­χα­σμούς, εξυ­μνούν την έκ­στα­ση και την οδύ­νη του Έρω­τα και απο­τυ­πώ­νουν ένα ιδιό­τυπο τα­ξίδι της δη­μιουρ­γού σ’ όλα εκεί­να που τη συγκι­νούν και την εμπνέουν.

— Παναγιώτα Π. Λάμπρη, συγγραφέας